17 setembro 2024

Galandum Galundaina: "Chin Glin Din"


Galandum Galundaina, com a formação de 2005: (da esquerda para a direita) irmãos Meirinhos (Manuel, Alexandre, Paulo) e Paulo Preto.


A crónica "Sinais", que Fernando Alves manteve na TSF-Rádio Jornal durante largos anos, tinha, além das lúcidas e nutritivas palavras em voz própria do distinto radialista, um atractivo suplementar: o ser rematada com uma peça musical (geralmente canção) tematicamente relacionada com o assunto tratado. Ontem, a imperdível crónica de Fernando Alves voltou à rádio, agora na Antena 1, sob o título "Os Dias que Correm" (e aproveitamos para manifestarmos o nosso contentamento por isso). O tema abordado na edição de hoje (radiodifundida antes das 09h:00 da manhã) foi o mirandês, assinalando o 25.º aniversário do reconhecimento pela Assembleia da República daquele idioma como uma das duas línguas oficiais de Portugal [>> RTP-Play]. E Fernando Alves termina a sua crónica com as seguintes palavras: «... não darei o dia por terminado sem escutar os Galandum Galundaina». Ora a exemplo do que acontecia na TSF, o escrevente destas linhas estava mesmo à espera que viesse logo a seguir uma canção do referido grupo, por exemplo, "Chin Glin Din", a qual, com toda a certeza, faria as delícias de (quase) todos os ouvintes. Mas não. Nada! O locutor de serviço, um tal Ricardo Soares, começa de imediato e secamente a debitar a costumeira e enfadonha ladainha das temperaturas previstas para todas as capitais de distrito de Portugal. Suspeitamos que se for interrogado do motivo de não ter transmitido uma canção dos Galandum Galundaina, como seria de bom-tom, se irá desculpar com a falta de tempo para tal. Mas tempo havia: bastaria passar a crónica mais cedo, nem que tivesse de 'sacrificar' a canção dos Sitiados que transmitiu imediatamente antes e que nada tinha a ver com o mirandês. Fica, pois, expresso o nosso pedido de que, doravante, haja o bom senso e o bom gosto de dar remate musical à crónica de Fernando Alves, e aí o mais recomendável mesmo será o próprio cronista indicar o espécime a transmitir.



Chin Glin Din



Letra e música: Tradicional (Duas Igrejas, Terra de Miranda, Trás-os-Montes e Alto Douro)
Informante: Emerência Rodrigues
Recolha: Pablo Madrid Martín, Alberto Jambrina Leal, José Manuel González Matellán, com a colaboração de António Maria Mourinho e José Maria dos Reis (in LP "Terra de Miranda", Série "Musica Tradicional", Vol. 6, Saga, 1987, reed. Tecnosaga/Mundo da Canção, 1997)
Intérprete: Galandum Galundaina* (in CD "Modas i Anzonas", Açor/Emiliano Toste, 2005)




[instrumental]

Indo you pa la mie arada
Atrás de las mies chabacas,
      Cun l chin glin din glin dina,
      Cun l chin glin din glan daba,
      Cun l chin glin din glin dina
      Se m'olbidou la guelhada.
You birei atrás pur eilha
I achei la puorta cerrada.
      Cun l chin glin din glin dina,
      Cun l chin glin din glan daba,
      Cun l chin glin din glin dina
      Se m'olbidou la guelhada.

Quei ye aquilho, mulhier,
Que stá debaixo de la nuossa cama?
      Cun l chin glin din glin dina,
      Cun l chin glin din glan daba,
      Cun l chin glin din glin dina
      Se m'olbidou la guelhada.
Ye l gato de l cumbento
Que ben pa la nuossa gata.
      Cun l chin glin din glin dina,
      Cun l chin glin din glan daba,
      Cun l chin glin din glin dina
      Se m'olbidou la guelhada.

Trai la scupeta, mulhier,
Que l'heide dar ua scupetada!
      Cun l chin glin din glin dina,
      Cun l chin glin din glan daba,
      Cun l chin glin din glin dina
      Se m'olbidou la guelhada.
Nun hagas isso, marido,
Que çcunjuntas la cama!
      Cun l chin glin din glin dina,
      Cun l chin glin din glan daba,
      Cun l chin glin din glin dina
      Se m'olbidou la guelhada.

[instrumental]

      Cun l chin glin din glin dina,
      Cun l chin glin din glan daba,
      Cun l chin glin din glin dina
      Se m'olbidou la guelhada.


Nota: «Ye un rimance de l que hai muitas bersones an toda la Península Eibérica. Trata la stória de la mulhier anfiel, neste causo cul Cura de l Cumbento. Era ua moda cantada ne ls filadouros que se fazíen ne l fin de brano, al redor dun lhume, a la puorta de casa donde ls bezinos s'ajuntában para cardar i filar la lhana, malhar, spadelar i filar l lhino. Nestes ajuntamentos çfilaba-se un sien fin de cuontas, adebinas, lhonas, ouraçones, modas, perrices... Las cantigas de ls flladouros eran de ritmo algo más lento dado pul trabalho de malhar, spadelar i cardar.» (Galandum Galundaina).

* L grupo Galandum Galundaina ye:
Alexandre Meirinhos – caixa, bombo, cântara, tamboril, chacalacas, colheres, pandeireta, charrascas, chocalhos, çaranda, boç (solo an "Chin Glin Din")
Manuel Meirinhos – fraita pastoril, cântara, tracanholas, boç
Paulo Meirinhos – bombo, gaita galhega, pandeireta, castanholas, triânglo, garrafa, boç
Paulo Preto – gaita mirandesa, çanfona, fraita pastoril, boç

Produçon i amanhos – Galandum Galundaina
Crabaçon i masterizaçon – Emiliano Toste (Estúdio Toste, São Mamede de Infesta)
Mistura – Emiliano Toste i Galandum Galundaina
URL: http://www.galandum.co.pt/
https://www.facebook.com/GalandumGalundaina
https://soundcloud.com/galandum-galundaina/tracks
https://www.youtube.com/user/galandumgalundaina/videos
https://www.youtube.com/user/DoTempoDosSonhos/videos?query=galandum+galundaina
https://music.youtube.com/channel/UCoUnzR-rCsG8V9K1wVKQLxA



Capa do LP "Terra de Miranda", Série "Musica Tradicional", Vol. 6 (Saga, 1987)
Fotografia e grafismo – Roberto Ramos Blanco



Capa do CD "Modas i Anzonas", do grupo Galandum Galundaina (Açor/Emiliano Toste, 2005)
Desenho gráfico – José Meirinhos